Heimilislegt

Núna er komin vika síðan ég kom heim, nema mér líður eins og það séu tvær vikur - tíminn leið eitthvað svo hratt úti, en svo líður hann rosalega hægt hérna heima.... og hugurinn leitar mikið út! Enda vandaði Ísland mér kveðjurnar ekkert alltof vel, var með tæplega 40 stiga hita á sunnudaginn, sem betur fer er hann búinn að lækka í 38 gráður, þessu fylgir svo hor og hósti.

Verð svo að setja inn ferðalýsingar við tækifæri, en síðustu vikuna á Tyrklandi var ég í fríi og keyrði til Cappadocia, stoppaði í Catal Huyuk á leiðinni - sú ferð var algjör snilld, enda sá ég allskonar tegundir af landslagi. Stoppaði svo heima í Alanya í nokkra daga og var svo rokin aftur af stað með Nikulás og Anniku til Kas og þaðan til Kastellorizo - grískrar eyju sem liggur um 2 km úti fyrir strönd Tyrklands - sú ferð var líka algjör snilld, og maturinn sem við fengum á Grikklandi - omg bestu ólífur sem ég hef á ævinni smakkað!!

Já er bara ekki frá því að maður sakni Tyrklands svolítið - það var allt orðið svo heimilsislegt þar - maður var farinn að þekkja starfsfólkið á hótelunum og gat spottað það úti á götu - tala nú ekki um ef kokkarnir voru í uniforminu gangandi úti á götu... ekkert smá fyndið að geta vitað hvar fólk er að vinna því maður þekkir uniformið á hótelinu sem það er að vinna!

Langar í scooter

Miðað við það að ég fór í fyrsta skipti á scooter, eða vespu í júlí, og hef einungis sest á slíkan grip tvisvar sinnum eftir það - þá er ég alveg heilluð af þessum fararmáta. Það skal þó tekið  fram að ég hef ekki keyrt sjálf á slíkum grip, heldur ávallt verið farþegi.

Það sem hefur verið á döfinni uppá síðkastið er ýmislegt skal ég segja ykkur - endaði óvart í semí-djammi á frídeginum mínum. Hafði samt kíkt út kvöldið áður, stakk svo uppá því við Nikulás (aka. Ásgeir Kolbeins) að fara á tyrkneskan stað sem ég var búin að heyra svo marga í vinnunni tala um - nema ég vissi ekkert hvar hann væri.. en Nikulás vissi það - svo við fórum þangað.. og þar fengum við svo matseðil einungis á Tyrknesku... enduðum bara á því að láta þjóninn velja fyrir okkur - og maturinn var geðveikt góður - náði svo að fara aftur þangað fyrir örfáum dögum.

Á veitingastaðnum rakst ég svo á Kati, eina af finnsku fararstjórunum í Incekum - og enduðum við á því að láta vini hennar skutla okkur í búðir á Ataturk street (á scooter of course) og fórum svo niður á höfn og enduðum á því að tjatta langt fram á nótt.... núna er ég einhvernveginn alveg komin í gír til að vera hérna lengur þegar maður er búin að kynnast fleira fólki hérna...

Ef ég byggi hérna i einhvern lengri tíma - þá myndi ég klárlega kaupa mér scooter ;)

Starfsfólkið á hótelunum er svo farið að þekkja mann, ég þarf til dæmis ekki að biðja barstrákinn á einu hótelinu um vatn lengur, er bara búin að biðja um vatn þar í allt sumar - svo hann er bara farinn að rétta mér vatn yfir barborðið óumbeðinn - finnst það soldið æðislegt. Á öðru smærra hóteli er ég svo spurð hvort ég vilji; ,,the usual" sem er enn og aftur vatn - það er sagt að maður eigi að drekka einn líter af vatni fyrir hverjar 10 gráður, núna er hitinn í kringum 35 gráður á celsius, svo það gerir 3,5 lítra af vatni takk fyrir..

Íslenska seasonið er búið. Tíminn líður alltof hratt, maður er soldið að reyna að grípa seinustu dagana á lofti hér í landi, er búin að vera mjög dugleg að fara út á kvöldin og labba um borgina, og njóta umhverfisins - skemmtilegast finnst mér þó að ramba niður á skemmtilega verslunarmenn sem eru til í spjall um daginn og veginn.. ætli þeir uppfylli ekki þörf mína fyrir mannleg samskipti að stórum hltua hér í landi.. samstarfsfólk mitt á margt hvert sitt eigið líf og sína eigin vini hérna á áfangastað, og eru því kannski ekki mikið að umgangast vinnufélagana utan vinnu. Sambýlingurinn var svo orðinn ansi þreyttur á samstarfsfólkinu á tímabili - enda eru þau saman allan daginn meira og minna, eru í hótel-þjónustu saman tvö og tvö frá 9-12 og svo aftur frá 16-19, og þess inná milli fara þau oft saman í hádegismat eða vinna á skrifstofunni saman.

Dagarnir hjá mér eru þó talsvert ólíkir, ég er venjulega í hótelþjónstu frá 9-13 fæ svo 1-3 klukkustunda pásu í hádegismat, og held svo áfram að vinna til 19 eða 19.45 jafnvel.. og er mestmegnis ein að þvælast á milli hótela þó það komi auðvitað fyrir að ég hitti samstarfsfólkið á hótelunum. Ég eyði þó ekki heilu dögunum með þeim, frekar að ég rekist á þau í 15-45 mínútur... og svo er maður rokinn aftur af stað - en ég verð þó allavega ekki þreytt á neinum.. og það er gaman að keyra hérna á milli staða.. þó að ég hafi pikkað upp slæmt blót frá Stínu; oh my fucking god - er það sem ég pikkaði upp um leið frá henni eftir að hafa rúntað með henni í byrjun tímabilsins :)

Á eftir að sakna mikið af samstarfsfólkinu - líka Ásgeirs Kolbeins - svona loksins þegar maður er búinn að kynnst þeim ;)

Á eftir að sakna furðulegrar hegðunar tyrkjanna hér í borg, eins og þeir eyða heilmiklu vatni og tíma í það að smúla stéttarnar fyrir utan búðirnar sínar - og ekki er þetta vegna ryks, því þeir gera þetta nánast daglega - og þeir tyrkir sem ég hef spurt útí þetta segja að þeir sem geri þetta trúi því að þeir séu að kæla loftið og stéttina í kringum verslunina sína - auk þess sem þeir eru að skola burtu ryki og drullu. Ekki er öll vitleysan eins.

Á eftir að sakna þess að hér í Alanya eru eldgömul og hrörleg hús sem fólk býr ennþá í (annað heldur en í miðbæ Reykjavíkur þar sem allt stendur autt)

Á eftir að sakna þess að ramba aðrar götur heldur en venjulega og finna hænsnakofa inni í miðri borg á enskis-manns landi.

Á jafnvel eftir að sakna illa vaxins karlpeningsins hérna - sem klæðir sig svo sannarlega ekki eftir vexti, en tyrkirnir eru allir frekar lágvaxnir hérna - og allir eru þeir í hnébuxum sem ná niður fyrir hné - það er svo sannarlega ekki að gera sig fyrir útlitið á þeim - þeir virðast því jafnvel enn styttri í loftinu fyrir vikið. Ég er þó búin að komast að því af hverju þeir kjósa að vera í buxum niður fyrir hné - því ef þeir ætla í moskuna að biðja þá verða þeir að vera í buxum sem ná niður fyrir hné! Held virkilega að þeir ættu að taka þetta til ensdurskoðunar.

Þjóðin virðist þó vera að hækka þar sem ungu porterarnir á hótelunum eru allir frekar hávaxnir - og ég myndi halda að þeir væru í kringum 18-19 ára gamlir flestir þeirra.

Rusl

Tyrkir hljóta að hafa mikla andstyggð á ruslatunnum, því hér í landi eru þær langt frá því að vera auðfundnar! Þar af leiðandi er mjög erfitt að losa sig við rusl á fjölförnum stöðum - eins og í miðbæ Istanbul eða á rútustöðvum. Var ég ekki örugglega búin að segja ykkur hvað kollegi minn sá á hverjum degi þegar hún fór útá flugvöll?

Almenninginr er svona líka duglegur að henda rusli útum gluggana á bílunum sínum að það hálfa væri nóg - en ég er þó búin að komast að þeirri niðurstöðu að þetta gera landsmenn í atvinnu-skapandi tilgangi. Það eru jú menn í fullri vinnu við það að tína upp rusl hér í landi - bæði í borgum sem og á vegum úti. Þeir myndu klárlega missa vinnuna sína ef allir landsmenn tæku ekki upp hanskann fyrir þá og héldu áfram að henda rusli úti um allt. 

Það er bara spurning hvort ég fari ekki líka að vera atvinnuskapandi?

Það fer svo bara að styttast í heimkomu hjá mér...

Rússarnir og sellófanið

Var ég búin að tala um rússana og sellófanið? Ok ekki sellófan, en wraping-plast... þeir eru auðspottaðir á flugvöllum og á hótelum þar sem allur farangurinn þeirra er vafinn í þunna plastfilmu... stundum sér maður þá líka í móttökunum að bíða eftir að verða sóttir - á fullu að vefja farangurinn í plast!

Magnað fyrirbæri alveg hreint, og af hverju eru allir skandinavískir strákar um tvítugt í nærbuxum undir sundbuxunum sínum (boxer) svo það stendur alltaf björn borg uppúr sundskýlunni - einstaklega ósmart verð ég að segja!

Lost in translation

Stundum er svo erfitt að gera sig skiljanlegan hér á Tyrklandi... fólkið talar ekki nógu góða ensku og skilur á stundum ekkert hvað maður á við, og í ofanálag misskilur það hlutina svo illa að það móðgast og heldur að ég sé dónaleg - hef oft hugsað til myndarinnar lost in translation, sumir hlutir komast hreinlega ekki til skila og maður getur ekki annað en dæst og gengið í burtu.

Fleiri hlutir sem ég kem til með að sakna eru meðal annars vatnsmelónubíllinn sem ég keyri gjarnan framhjá, það er svona lítill sendiferðabíll sem er lagt fyrir utan lítinn súpermarkað, og hann er alltaf fullur af vatnsmelónum á morgnan með verði tússað á brúnt pappaspjald sem liggur ofan á vatnsmelónuhrúgunni í bílnum. Annar ávaxtasali heldur sig niðri á Ataturk street á kvöldin, þar sem hann leggur litla sendiferðabílnum sínum alltaf á sama horninu, ofan á þaki bílsins og húddinu eru svo margir pokar fullir af sítrónum sem eru til sölu handa vegfarendum!!
Það er eitthvað sem er svo æðislegt við þetta - svo heimilslegt en á sama tíma framandi.

Það sem ég á eftir að sakna..

....er fiskmarkaðurinn hinum megin við götuna... verst að ég fer alltof sjaldan þangað, þar eru fiskisalar að selja bráð dagsins, grænmetis- og ávaxtasalar, kryddverslun og litlar búðir með allskonar nauðsynjavöru eins og matarolíu, egg og jógúrt (og fullt fleira). Svo eru líka veitingastaðir á markaðnum... fór þangað inn í dag - og er strax farin að sakna þessa staðar, og fer ég nú ekki einu sinni oft þangað!! Verð að borða á einum af stöðunum áður en ég fer heim!
Annars er ég að vona að ég fari ekki heim 3. september.. hef í raun ekkert að gera heim svo snemma, nema standa í einhverju veseni með bílinn og málara...

Á líka eftir að sakna þess að keyra milli Alanya og Incekum og hlusta á Kýpverska útvarpið með grísku lögunum, er nú þegar búin að sanka að mér fullt af lögum - þökk sé Shazam sem getur hlustað á lög án þess að vera nettengdur þá stundina, vistað það og þegar maður er næst á neti leitar það að laginu!! Algjör snilld.

Hlakka samt til að vera með internet í símanum mínum ALLTAF.. hefði getað fengið það hér - en fannst það ekki taka því fyrir 7000 ISK skráningargjalds á síma... get gert ýmislegt annað við þann pening...

Á eftir að sakna veðursins hérna - jafnvel þó það sé alltof heitt þessa stundina! Og þá meina ég ALLTOF heitt..

Á eftir að sakna verðlagsins á Tyrklandi þar sem snickers kostar eina líru, eða um 55 ISK - ágætis máltíð á veitingastað kostar svo um 20-30 lírur eða 1100 - 1650 ISK og gjarnan minna... ef einhver pælir í McDonalds economy þá er Big mac meal á 14 lírur - 770 ISK

Hlakka til að horfa á TV, fara á Riff, fara í bíó..

Veit ekki hvort ég á eftir að vera fegin að vera komin heim og strákar ekki að blikka mann á hverjum degi - eins og tyrkirnir geta stundum verið pirrandi og creepy á stundum, þá er samt á sama tíma gaman að finna fyrir því að maður sé ekki ósýnilegur!!

ok.. I'm getting depressed....
sjáumst kannski heima í haust.. hahaha.... veit ekki hvað mér finnst um þig Ísland.

Gefðu mér ástæðu til að fara heim.. hvað er heima??

Mér er jú sagt að ég sé 80% turkish... og spurð ítrekað hvort móðir mín eða faðir sé tyrki... nei hvorugt

Tyrkinn kveður í bili - trúi ekki að tíminn hafi liðið svona hratt

Vatnsrennibrautagarður

Ég og Camilla, ein úr vinnunni skelltum okkur í vatnsrennibrautagarð í dag - fín tilbreyting frá því að hanga bara við sundlaugina, fara á ströndina eða mæla göturnar

Hér má sjá video af karlmanni af youtube renna sér í brautunum sem við renndum okkur í, ljómandi góð skemmtun...

Eini gallinn er að ég er komin með kvef og smá hálsbólgueinkenni - svo núna sit ég bara heima undir teppi, hugga mig með heimsendum McDonalds með klút um hálsinn, horfi á video og snýti mér :)

Annars fer nú að styttast í það að ég fari að koma heim - sem gæti jafnvel orðið 3. september

Og bærðist ekki hár á höfði hans

Tyrkir nota svo mikið af hárgeli að hárið á karlpeningi landsins lítur út eins og á Ken dúkku - úr plasti það er að segja!

Sá til dæmis tvo stráka á skellinöðru í dag, í hvítum skyrtum og svörtum buxum - á leiðinni í vinnuna ímynda ég mér, ýmist á hóteli eða veitingastað... báðir með svo mikið gel í hárinu, að það bærðist ekki á höfðinu á þeim á skellinöðrunni - það fannst mér alveg magnað! 

Núna er orðið minna en mánuður þar til síðustu íslendingarnir fara heim - ótrúlegt hvað þetta sumar hefur flogið hratt.. á alveg eftir að sakna Tyrklands þegar ég kem heim, það er ekki spurning!

Svo verður forvitnilegt að koma heim - því þegar ég kom seinast heim eftir svona langa dvöl erlendis fór ég í fyrsta lagi í nokkurra vikna fýlu/þunglyndiskast... og hins vegar hafði ég algjörlega dottið útúr öllu því sem hafði gerst á Íslandi á meðan - og ég held að sá hluti sé jafnvel ýktari núna heldur en síðast...

Þið verðið bara að updeita mig þegar ég kem heim

kv.

Elín

Glamour girls

Stelpurnar í vinnunni voru búnar að vera að tala um að það byggju hórur í húsinu okkar, þær byggðu það á því að þær eru tyrkneskar, hanga oft við sundlaugina - fá svo símtal, fara svo uppí íbúðina sína og koma niður skömmu síðar druslulega uppdressaðar og stökkva alltaf uppí sama leigubílinn og eru svo komnar heim eftir eina til tvær klukkustundir. Skárra er þó að þær séu tyrkneskar heldur en austur-evrópskar.. þá eru ef til vill örlítið meiri líkur á því að þær séu að gera þetta á sínum eigin forsendum heldur en að þær séu þvingaðar útí vændi og beittar ofbeldi daglega - held ég.

Sá þær svo í fyrsta skipti í gærkvöldi - uppdressaðar í svarta kjóla...

Tyrkir kunna ekki að bíða í röð

Við Íslendingar erum hræðilegir að bíða í röð, en Tyrkir eru verri - þeir eru alveg hræðilegir. Ef maður stendur fyrir aftan einhvern við afgreiðsluborð, þá ganga þeir til hliðar við mann og beint uppað afgreiðsluborðinu og stilla sér upp við hliðina á þeim sem er verið að afgreiða og þannig svindla þeir sér framfyrir mann...

Ég varð heldur ekki lítið hissa áðan þegar strákur gerði sig líklegan til að svindla sér framfyrir mig í ísbúðinni - þegar pabbi hans sagði honum að hafa sig hægan - drengurinn snéri sér við og horfði á mig stórum augum.. og ég get bara ímyndað mér hvað fór í gegnum huga hans; þarf ég að bíða í röð??

Ég hlakka svo til

Í ljósi þess að það eru akkúrat tveir mánuðir þangað til ég þarf að vera komin heim til Íslands datt mér í hug að gera lista yfir það sem ég hlakka til að gera þegar ég kem heim (svona fyrir utan að hitta ykkur):

- sofa í mjúku rúmi
- sofa út
- fara í bíó
- borða núðlur (svoleiðis fæst hreinlega ekki hér)
- borða gott jógúrt
- komast á wifi á símanum hvar sem er
- fara í hálftíma sturtu
- íslenska vatnið
- íslenska mjólkin
- pepperoni og góð álegg (það fæst heldur ekki hér)
- góð pizza

Það sem ég á eftir að sakna:

- sólbaða við sundlaugina
- strandarinnar
- hitans
- að þurfa ekki að vera í jakka
- göngutúra um borgina

Það sem ég á ekki eftir að sakna


- moskito
- þvottavélin
- harða rúmið

Frábær dagur

Jæja kæru vinir,

dagurinn í dag var frábær, ja í næstum alla staði.. soldið erfið mál að koma upp vinnu-lega séð, en ég náði að skella mér í hádegishléinu mínu á fornleifasafnið hér í Alanya - og það var algjört æði - alls ekki of stórt eins og flest söfn eru, bara alveg passlega stórt og kostaði bara 5 lírur þangað inn (tæpar 300 ISK)  - skil ekkert í því af hverju ég hef aldrei farið þangað áður. Kannski vegna þess að ég hélt að það væri eitthvað lítið og ræfilslegt en svo er alls ekki... líka gaman að sjá hluti sem hafa fundist á kastalasvæðinu, þar sem ég fer með skoðunarferðir á hverjum sunnudegi. 

Svo í þessari skoðunarferð í dag fékk ég líka svona æðislegan local guide; Suat - maður um 45 ára - og hann hefur líka áhuga á sögu og fornleifum - hann gat gefið mér fullt af tipps af flottum stöðum til að skoða í Tyrklandi... enda fer hann með hóp af fólki í slíkar ferðir reglulega :) 

Endaði svo daginn á því að sitja aftan á scooternum hans Suat - ííí... svo gaman - fyrsta skipti sem ég fer á scooter EVER!! Hann skutlaði mér heim frá skrifstofunni, vegalengd sem tekur venjulega korter að labba, held að það hafi tekið eina og hálfa mínútu á scooternum... ji hvað það var gaman!! Vona að hann komi með mér aftur í skoðunarferð - enda nennti hann að tala ensku við mig (annað en hinir guidarnir) og hann er svo líflegur og skemmtilegur að vera í kringum - enda þegar ég spurði hann hvort hann keyrði langar vegalengdir á scooternum - jú jú - ég vil prófa allt sagði hann... maður veit aldrei með morgundaginn - og það er svo rétt hjá honum! Verð að taka hann mér til fyrirmyndar - grípa tækifærin meðan þau gefast.

Það er bölvun á þessari íbúð!!

Helmingurinn af rafmagnsinnstungunum í íbúðinni virkuðu ekki í gær eftir að viðgerðarmennirnir gerðu við þvottavélina - ps. ég braut hana - það á víst að slökkva á vélinni, bíða í nokkrar mínútur og svo er hægt að opna hana án þess að brjóta handfangið. Það þarf samt að lemja smávegis í lokið á henni til að koma henni í gang eftir að hafa stillt prógramm.

Þegar ég kom heim í dag virkuðu svo rafmangsinnstungurnar aftur - svo opna ég þvottavélina til að taka þvottinn úr vélinni - þá hafði vélin ekki tæmt sig af vatninu, svo vatnið streymdi úr vélinni og útum alla stofu.. guði sé lof að hér eru flísar! Svo núna er ég nýbúin að moppa upp allt vatnið og setja aðra vél í gang - sjáum hvað henni dettur í hug núna ;)

Hérna kemur svo mynd af galla-gripnum:

Silver lining: eldhúsið er tanduhreint

Nú er komið nóg

Jenný er komin með ofnæmisasma - líklega útaf myglu í íbúðinni hennar, það er illráðandi við það þar sem rakinn hérna er svo mikill.... svo kannski er þetta sem koma skal?

Þvottavélin er ennþá á sínum stað í íbúðinni með uniform-bolina mína innanborðs, líklega myglaða? Ég er svo lyklalaus að íbúðinni þar sem þeir áttu að koma að sækja gripinn í dag - spurning hvort ég hendi henni ekki fram af svölunum og athugi hvort þvotturinn komist út? Djöfull hvað ég er orðin þreytt á þessu! Samt búin að ná að kveikja á sjónvarpinu og finna stöð með enskumælandi þáttum!

Annars er ég búin að eiga alveg ljómandi góða daga - það er kannski þess vegna sem ég er í svona vondu skapi í dag...

Skellti mér til Antalya og varð algjörlega ástfangin af borginni - aðalega gamla bænum, minnti mig á krúttlegasta stað í heimi - sem er Veria á Grikklandi, nema Antalya liggur við sjó - svo Antalya hefur vinninginn. Í Antalya kíkti ég aðeins í mollið og drap kjól og bikini-buxur, en toppurinn var þó að hitta Tonu, þýska vinkonu mína frá dvöl minni á Grikklandi. Við kíktum í gamla bæinn, fórum í sólbað á ströndinni. leið eins og í alvöru fríi, hittum svo vini hennar sem við gistum hjá - vá hvað góðar samræður létta skapið það er eitthvað sem er ekki á hverju strái "heima" - en svo er líka að koma heim aftur til Alanya eins og hörð lending. Langaði sko ekkert að fara aftur heim eftir dagana þarna og dró það alveg fram á síðasta snúning - er ég húkkaði far með rútu frá fyrirtækinu heim um miðnætti. Maður verður líka mun minna var við túrista í Antalya heldur en Alanya... svo manni líður nánast eins og eina útlendingnum á svæðinu - og það er eitthvað sem ég fíla - já og sölumennirnir eru ekki að reyna að draga þig inní búð til sín - enda bara örfáar prútt-búðir á svæðinu!!  

Hitti samt líka couchsurfer í Alanya nokkrum dögum áður en ég fór til Antalya; Mehmet - enskukennara sem er á leiðinni í herinn. Hann var svo almennilegur að fara með mig á svokallað terrace, sem er einskonar almeningsgarður fyrir ofan bæinn í hlíðinni - hef aldrei komið þangað áður! Fórum líka á Cello - stað þar sem local tyrknesk tónlist er spiluð.. það var awsome!!

Framundan er svo löng vinnuvika.. myndataka og strandblak á morgun!

Ps. komin með 12 ný moskítóbit!

Got to love Turkey

Really, really?

Svo þvottavélin er búin að vera biluð í soldinn tíma, þeir komu loksins um daginn og sóttu hana. Í dag kom svo önnur vél til baka, jey, svo öllum uniform bolunum var hennt í vélina - og hvað gerðist, jú þeir komu nefnilega með aðra bilaða vél til baka - þessi opnast ekki eftir þvott - svo ég náði að brjóta handfangið.. god hvað ég elska Tyrkland!! Loftkælingin er aftur biluð, sjónvarpið er reyndar komið í lag - en núna vantar batterí og kunnáttu að operata tækið sem sjónvarpið er tengt við!!

Draga djúpt andann.. já er eitthvað skrýtin í lungunum líka - Jenný finnur fyrir þessu líka -spurning hvort að rakinn í íbúðunum sé að hafa svona slæm áhrif á okkur?

Mustashe

Ég gleymdi að segja ykkur, þegar ég fór í augabrúna-plokkunina með tvinnanum, þá spurði hún mig hvort ég vildi láta taka: "mustashe" ég hélt nú ekki - annars svitna ég rosalega mikið í andlitinu hérna - og sérstaklega í "mustashinu" - annars málaði ég skegg á helling af krökkum seinasta þriðjudag þegar ég varð sjóræningi í einn dag..

Fór svo í skoðunarferð í dag... omg, hvað haldið þið að ég hafi séð í einni bak-götunni á leiðinni með gesti heim á hótel?? Tré sem var úti á miðri götu, malbik allt í kringum það, ekkert blómabeð eða hellusteinar eða neitt svoleiðis, á trénu hékk svo skilti með ör á.. blátt með hvítri ör sem gaf til kynna hvorum megin á veginum maður ætti að vera - VÁ only in Turkey - eða hvað... náði því miður ekki að grípa símann og taka mynd af þessu - en vá hvað mig langar að fara að leita að þessu tré og taka mynd!

Annars fer ég að verða ansi þreytt og nánast pirruð á þeim tyrkjum sem eru í kringum mig - aðalega leiðsögumenn sem eru alltaf að tala um að ég þurfi að læra tyrknesku, og ég ætti nú að kunna fleiri orð - þetta letur mig í tyrknesku-náminu ef eitthvað er - þoli ekki þegar fólk er sí-jappandi um hvað því finnst að ég eigi að gera... god history repeating frá Grikklandi... aldrei er ég að tuða í pólverjunum sem vinna á hótelinu að þeir ættu nú að læra meira í íslensku, og þeir búa þó á Íslandi til lengri tíma... djísus sko? Er ég ein um að þetta fari í taugarnar á mér - hvernig myndir þú bregðast við?

Vafrað í súpermarkaðnum

Er það bara ég eða eru fleiri þarna úti sem finnst gaman að vafra um í súpermörkuðum erlendis?

Þetta er svakalegt hobby hjá mér - gæti eytt heilu klukkutímunum að góna á það sem er í hillunum - og ómerkilegustu vörur verða hinar áhugaverðustu...

Inni í Migros súpermarkaðnum

Bingo baðherbergis og eldhúshreinsir.

Kannski einhverjum í fjölskyldunni finnist þetta líka fyndið

Annars er þýsk vinkona mín að fara að koma til Tyrklands í viku - hún verður mest í Antalya, en hún ætlar annað hvort að koma til Alanya - eða ég skelli mér til Antalya - algjör snilld, ég er ekki búin að hitta hana síðan í Berlín 2010.

Annað er svosem ekki mikið í fréttum, nema ég fór á hárgreiðslustofuna um daginn, sá þá vera að plokka augabrúnir með tvinna þar - eins og maður hefur séð í mollunum í Ameríku, þar sem ég hafði aldrei prófað það þá ákvað ég að skella mér - og það kostaði bara 5 lírur - eða um 265 ISK!! En úff hvað þetta var vont... ái, ekki viss um að ég fari aftur, en jæja ætla að henda mér útí laug - keypti vindsæng um daginn, á eftir að blása hana upp.... 

Heyrumst..

Where are you from?

Algengasta spurningin sem maður er spurður að hér á götum Alanya er; ,,Where are you from?" 

Sjálf er ég komin með algjört ógeð af því að svara henni... farin að snúa útúr fyrir fólki með því að segjast vera ekki héðan, að það skipti ekki máli, nú eða ljúga til um heimaland - spurning hvort ég búi til eitthvað land næst sem er ekki til og sjái hvort ég komist upp með það??

Nei það eru nú kannski ýkjur, ég fór í fyrsta skipti á alvöru djamm hér í borg í gærkvöldi, fór með Anniku og Signe vinkonu hennar á Queens Garden - já þar sem barþjónarnir eru hálf-berir.. þar fengum við okkur nokkra drykki og kíktum svo á Istanbul Club... jeremías - þar var kvenkyns rússneskur table-dansari í þvílíku outfitti og svo hræðilegur dansari - jeremías. Þar lennti ég einmitt í nokkrum tyrkneskum gaurum sem spurðu mig hvaðan ég væri, þar vöru svör eins og skandinavía algeng.. ohh svo hræðilegir þessir gaurar.

Fór svo í fyrsta skipti á ströndina í dag, sama crew og daginn áður og hittum svo barþjónana frá Queens sem eru bestu vinir stelpnanna úr vinninni á ströndinni - en þá hanga þeir mikið á þessari strönd. Við fáum svo ókeypis sólbekki og sólhlífar á þessari strönd þar sem eigandinn þekkir alla í vinnunni.. þar spurði hann mig einmitt hvaðan ég væri, þar ropaði ég útúr mér að ég væri ekki héðan, og væri frá Skandinavíu - honum fannst það nú ekki vera fullnægjandi svar - og fékk ég nánast samviskubit er þau sögðu mér að þetta væri eigandinn - ég reyndist hins vegar hafa lesið rétt í aðstæður þegar hann gaf mig seinna að sér og spurði mig hvort ég vildi vera kærasta eins af staffinu hans - ég hélt nú ekki - þá sagði hann að ég yrði þá að taka hann fyrir kærast - ég hélt nú ekki heldur, fyrir það fyrsta væri hann of gamall fyrir mig. Nei nei, hann væri ekki of gamall, og náði í nafnskirteini því til stuðnings - og hvað ég væri gömul... og hvort ég vildi ekki gefa honum símanúmerið mitt -  as if... ég ráðlagði honum að fá sér tyrkneska kærustu - hann sagðist ekki vilja tyrkneska kærustu, fyrrverandi kærastan hans hefði verið á ströndinni í dag og hann vildi ekki byrja aftur með henni - og hvort við gætum ekki verið vinir... ég hélt nú ekki - að lokum nefndi hann svo að hann ætti konu!

Enda hef ég heyrt um það að það sé gegnumgangandi að tyrkneskir strákar/menn hérna sem eru giftir (oft á tíðum skandinavískum stelpum) eiga svo kærustur (fleirtala) eða hjásvæfur í löngum röðum - enda er þetta svo merkilegt karlkyn að þeir verða að deila gæðum þess á less fortunate hluta heimsins - ég gæti ælt sko...

 Vegna fjölda áskoranna :)

Dónalegasti sölumaður í heimi?

Er enn eina ferðina á höttunum eftir einhverju sem er ekki til - bvlgari hringur með þremur hringjum ofan á! Í leit minni að þessum hring eru viðkomustaðirnir skran-silfur búðir, þær selja eftirlíkingar af úrum, armböndum og hringjum - sumt er úr silfri, annað úr stáli og þar fram eftir götunum. Þær selja einnig gjarnan hálsmen, naflahringi og fleira. Ég gerði þau mistök að ramba á eina slíka búð og spyrja hvort hann væri með hringi til sölu - jú fullt af módelum sagði hann og sýndi mér úr - enga hringi sá ég þar!! Hann lét mig svo máta nokkrar týpur, jú jú sum alveg furðu flottar eftirlíkingar, en svo kom að þeim tíma að ég sagði nei takk, og þakkaði fyrir mig og gerði mig líklega til að ganga útúr búðinni. Hann brást líka svona illa við og spurði; ,,how mutch do you want to pay?" Ég svaraði bara no, thank you, og hann nánast greip í handlegginn á mér er ég var á leiðinni út... og svo hreytti hann útúr sér: ,, You just say thank you? Why were you looking if you do not want to buy?. Þarna fauk í mig og mig rak í rogastans og ætlaði að spyrja hann hvort hann virkilega héldi að ég myndi vilja eiga viðskipti við hann eftir þetta, ég komst þó ekki lengra en; ,,Do you really think..." þá sagði hann mér að fara útúr búðinni: ,,Get out" sagði hann - ég lét ekki segja mér það tvisvar, en samt gargaði hann það á eftir mér skömmu síðar.. ég var og er eiginlega bara í losti skal ég segja ykkur. Og hann var með viðskiptavini inni í búðinni sem voru búnir að versla af honum!! VÁ...

Hringurinn sem mig langar í - nema ekki með steinum (mynd fengin af vefsíðu Bvlgari)

Ps. ef einhverjum langar í Gucci soho disco bag - þá eru þær til hérna í öllum regnboganslitum